Διαβάστε τι γράφουν για το ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ!

Το ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ βγαίνει σήμερα, 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, αποκλειστικά στον κινηματογράφο Odeon Οπερα.

Διαβάστε παρακάτω τι έγραψε ο ελληνικός τύπος.

Athens Voice

Αθηνόραμα

Αυγή

Το Βήμα

Sevenart

Lifo

Εθνος

Metro

People

Το Ποντίκι

30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΠΕΜΠΤΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ «ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ» ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ODEON ΟΠΕΡΑ.

ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ Movies for the Masses

Συνέντευξη στο Big Fish

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου

Συνέντευξη στην Έλενα Χρηστοπούλου

Συνέντευξη στο ΒΗΜΑ

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

Σινεμά με μια φωτογραφική μηχανή

Με ελάχιστα χρήματα, τρεις ηθοποιούς και πολύ πάθος ολοκλήρωσε την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του ο Αγγελος Φραντζής

O τελευταίος από τους αρκετούς ως σήμερα φεστιβαλικούς σταθμούς της ταινίας του «Μέσα στο δάσος» ήταν οι Νύχτες Πρεμιέρας, όπου πριν από μερικές ημέρες έκανε την πανελλήνια πρώτη της. Το πειραματικό φιλμ του Αγγελου Φραντζή που παρουσιάστηκε κατ΄ αρχάς ως Video installation πέρυσι στο Φεστιβάλ Αθηνών έχει ήδη διακριθεί στο εξωτερικό με συμμετοχές στα φεστιβάλ του Ρότερνταμ, του Χονγκ Κονγκ, του Νew Ηorizon της Πολωνίας, της Κολονίας κ.α. Τώρα είναι έτοιμο να δοκιμαστεί και εμπορικά στην αίθουσα όπου διανέμεται από την ερχόμενη Πέμπτη.

Γεμάτο έντονα χρώματα και βίαιες φόρμες το «Μέσα στο δάσος» αποτελεί ιδιαίτερο υπαρξιακό παραμύθι μέσα στην ομορφιά της άγριας φύσης, όπου παρακολουθούμε την αινιγματική πορεία δύο αγοριών και ενός κοριτσιού. «Είχα ανάγκη να κάνω αυτή την ταινία επειδή μιλάει για πράγματα πολύ προσωπικά και δικά μου» είπε ο σκηνοθέτης. «Αλλά την ίδια ώρα οι ταινίες είναι σαν γράμματα σε άγνωστο αποστολέα. Συναντούν ανθρώπους που ταυτίζονται ή δεν ταυτίζονται με την προσωπική ανάγκη σου».

Το «Μέσα στο δάσος» προέκυψε όταν το αρχικό σενάριο πετάχτηκε για να δημιουργηθεί εκ νέου από τον Φραντζή και τους τρεις ηθοποιούς της ταινίας- την Κάτια Γκουλιώνη και τους Νατάν Πισόρτ, Ιάκωβο Καχμή. Διατηρήθηκε μόνο το βασικό σχήμα της εξέλιξης των ηρώων. Στα γυρίσματα, τα οποία άρχισαν έπειτα από πολύμηνες πρόβες, οι ηθοποιοί τηρούσαν ημερολόγια. «Η ταινία εξελισσόταν ημέρα με την ημέρα» αναφέρει ο 35χρονος Φραντζής για την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του μετά το «Ρolaroid» (1999) και το «Ονειρο του σκύλου» (2004).

Για τον Φραντζή, ο οποίος χάρη στους γονείς του απέκτησε από πολύ νωρίς επαφή με τον εναλλακτικό κινηματογράφο, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη δημιουργία του «Μέσα στο δάσος» ήταν ότι γυρίστηκε εξ ολοκλήρου με το βίντεο ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής «αξίας όχι παραπάνω από 190 ευρώ» όπως ανέφερε. Ενώ αναζητούσε χώρους γυρισμάτων, τραβούσε αυτά που τον ενδιέφεραν με μια μικρή φωτογραφική μηχανή τσέπης και είδε ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ κοντινό σε αυτό που ήθελε να κάνει. Κάτι σαν ψηφιακό super 8. «Αποφάσισα να τη γυρίσω σε αυτή τη φόρμα με μόνο εξοπλισμό τη μηχανή, ένα laptop και έναν ηχητικό εγγραφέα. Ολοι μού έλεγαν ότι είμαι τρελός. Εγώ επέμενα. Ηταν μια πρόκληση. Το συνεργείο αποτελούνταν από ομάδα πέντε ατόμων μαζί με μένα. Σε δύο αυτοκίνητα». Ολα τα γυρίσματα της ταινίας «Μέσα στο δάσος» πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, ύστερα από έρευνα ενός ολόκληρου χρόνου. «Ταξίδεψα παντού και κατέληξα σε χώρους όπου ένιωθα ότι απέπνεαν ένα ιδιαίτερο πράγμα, είχαν έναν υπερβατικό χαρακτήρα. Ηθελα, με έναν τρόπο,η φύση να αντανακλά μια μόνιμη παρουσία του Θεού».

* Η ταινία «Μέσα στο δάσος» θα προβάλλεται από μεθαύριο στην αίθουσα Οdeon Οπερα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ο Βασίλης Μαζωμένος για το Μέσα στο Δάσος

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Προσωπική ματιά

Επίθεση στη δικτατορία του ρεαλισμού

Την ταινία του Αγγελου Φραντζή «Μέσα στο δάσος» καθορίζει η αναζήτηση του χαμένου παραδείσου.

Ο σύγχρονος άνθρωπος, γεμάτος υπαρξιακά κενά και αδιέξοδα, επιχειρεί μια απελπισμένη έξοδο στη Φύση. Περιμένει από αυτή την επιστροφή στην αρχέγονη αθωότητα και το ένα και μοναδικό στοιχείο που θα τον ανακαθορίσει, την Αλήθεια. Στοιχηματίζει με το αδύνατο, για να το κάνει μέσω του έρωτα δυνατό. Και συντρίβεται, όπως ακριβώς όλες οι εφηβικές εξεγέρσεις απέναντι στην πατρική εξουσία,όπως όλες οι νεανικές αντιβίαιες εκδηλώσεις ενάντια στο Σύστημα (χίπις).

Η ταινία του Φραντζή, από την πρώτη σκηνή, μας ξεκαθαρίζει ότι το παιχνίδι είναι χαμένο. Οι τρεις νέοι (καταπληκτικοί οι Κάτια Γκουλιώνη, Ιάκωβος Καμχής και Nathan Pissoort) ανατινάσσονται με το αυτοκίνητό τους. Αδιάφορο αν είναι συνειδητή πράξη και των τριών ή του ενός. Η πρώτη αυτή σκηνή θα καθορίσει όλη την ταινία. Ολο το άλλο αποτελεί υλικό μιας τεμαχισμένης μνήμης, που στον πυρήνα της έχει μαζέψει υλικό από τα όνειρα και τις επιθυμίες.

Η συνεχής διείσδυση στο εσωτερικό της παρθένας φύσης, με τα πράσινα τοπία, τα ποτάμια, τα δέντρα, τους χυμούς και τους μικρούς ήχους, γίνεται υλικό μύησης για τα τρία νέα παιδιά που αναζητούν τη δική τους σωτηρία, όχι στην Πολιτική ούτε καν στην Τέχνη, αλλά σε μια παγανιστική περιπλάνηση με ψυχοπομπό τις αισθήσεις. Σαν να γνωρίζουν ότι θα χαθούν, αφήνονται στις αισθήσεις τους, μέσω μιας επώδυνης πανσεξουαλικότητας, συντρίβοντας κάθε κοινωνικό «πρέπει και γιατί».

Η τολμηρότητα του εγχείρηματος δεν οφείλεται στις σκηνές του αληθινού έρωτα, όπως αυτός ξετυλίγεται στην οθόνη. Αλλωστε, στα χέρια άλλου παρόμοιο υλικό θα ξέπεφτε στην πορνογραφία ή στην αφέλεια. Αλλά στο γεγονός ότι ο Φραντζής επιλέγει να μας πει αυτή την υπαρξιακή του ιστορία «συμμετέχοντας ο ίδιος», σκηνοθετώντας δηλαδή ένα ηδονικό ημερολόγιο τριών ψυχών όπου γίνεται σαφές ότι η κάμερά του είναι η τέταρτη.

Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας ζούμε τη «δικτατορία του ρεαλισμού». Ο Φραντζής, όπως και άλλοι ομότεχνοί μας, κινείται στον αντίποδα μιας τέτοιας αντίληψης. Κάνει την ταινία του με οδηγό το Ασυνείδητο και βγαίνει νικητής.

* Στις αίθουσες την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΖΩΜΕΝΟΣ σκηνοθέτης

Πρεμιέρα στις Νύχτες Πρεμιέρας

Την Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα στην Ελλάδα της ταινίας Μέσα στο Δάσος στον κινηματογράφο ΑΠΟΛΛΩΝ, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας. Οι συντελεστές της ταινίας ήταν εκεί μαζί με τον κόσμο που γέμισε την αίθουσα και τους καταχειροκρότησε. Ακολούθησε party «Μέσα στο Δάσος» στο BIOS όπου οι συντελεστές  πήραν το ρόλο του DJ, με βασικό ενορχηστρωτή τον Νίκο Τριανταφύλλου, υπεύθυνο για τον ήχο στην ταινία. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον ειδικά διαμορφωμένο και πιστό στο πνεύμα του Μέσα στο Δάσος,  με projections που ο Αγγελος Φραντζής είχε ετοιμάσει ειδικά για την βραδιά.

Πολυταξιδεμένη και με στάσεις σε διεθνή φεστιβάλ όπως του Ρότερνταμ, του Χονγκ Κονγκ και του Μονάχου, η ταινία μπήκε στην τελική ευθεία για την έξοδό της στην Ελλάδα την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου, αποκλειστικά στον κινηματογράφο ODEON ΟΠΕΡΑ.

Δείτε μερικά αποσπάσματα της βραδιάς

Η Κάτια Γκουλιώνη και ο Αγγελος Φραντζής λίγο πριν την 1η προβολή της ταινίας στη χώρα μας

Οι συντελεστές της ταινίας πριν την έναρξη της πρεμιέρας στον κινηματογράφο «Απόλλων»

Η Κάτια Γκουλιώνη υπογράφει στον κατάλογο του Ορέστη Ανδρεαδάκη υπό το χαμόγελο του Αγγελου Φραντζή

Οι συντελεστές στα decks του BIOS μοιράζουν ήχους και εικόνες

Νίκος Τριανταφύλλου – Αγγελος Φραντζής back to back

Κάτια Γκουλιώνη και Ιάκωβος Καμχής, οι 2 από τους τρείς πρωταγωνιστές

Κριτική από τον Bill Mousoulis από τις «Νύχτες Πρεμιέρας»

Of the three Greek films I saw, Mesa sto Dasos (In the Woods) directed by Angelos Frantzis was the bravest and the best.

Firstly, it’s an unusual film in that it was shot with a small, cheap camera, in fact a camera designed for still photos, and so the camerawork is soft and hazy, but very intimate and tactile.

But the main interest of the film is its storyline and its form.

The film begins with the story’s ending: three friends are burnt to death in a blazing car.

And so the ‘what will happen?’ question is taken out of the film from the very start.

The rest of the film shows the three unusual characters interacting and in a very particular context: they have cut themselves off from the world, they live in the forest, in caves, and in abandoned houses.

They are outsiders, and doomed.

The film’s style is minimal: the characters barely speak.

It reminded me of the experimental films of American director Gus Van Sant, such as Gerry and Last Days.

Frantzis clearly stamps himself as a director not afraid to have an ‘audience-unfriendly’ style.

http://neoskosmos.com/news/en/Athens-film-festival

Ο Νίκος Πάστρας για το «Μέσα στο δάσος»

http://disappearingart.blogspot.com

Η Κάτια στο Βήμαdonna

Συνέντευξη στην Καθημερινή

H φύση, ο έρωτας, «μέσα στο δάσος»

Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Αγγελο Φραντζή λίγες ημέρες πριν από την προβολή της ταινίας του

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου

Μια ιστορία που άρχισε από ένα γραμμικό σενάριο για να γίνει μια εντελώς αφαιρετική ταινία και ένα σχέδιο που έχει αποκτήσει τρεις διαφορετικές μορφές μέχρι τώρα είναι η τελευταία δουλειά του Αγγελου Φραντζή. Το «Μέσα στο δάσος», που βγαίνει την ερχόμενη Πέμπτη στις αίθουσες, έκανε την πρώτη του επαφή με το κοινό με μια περφόρμανς στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών. Τώρα παρουσιάζεται με την κύρια, την κινηματογραφική του μορφή, ενώ ακολουθεί μια έκθεση βασισμένη στο υλικό των γυρισμάτων που δεν χρησιμοποιήθηκε στην τελική κόπια.

Αρχετυπικό θέμα

Είναι ταυτόχρονα πολύ εύκολο και εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψει κανείς το «Μέσα στο δάσος». Τρία νέα παιδιά (οι Κάτια Γουλιώνη, Ιάκωβος Καμχής, Νατάν Πισόρτ), δύο αγόρια και ένα κορίτσι, περιπλανώνται σε ένα δάσος, έρχονται σε επαφή με τη Φύση, με τα σώματά τους, ζηλεύουν, ερεθίζονται, μιλούν ελάχιστα, «ένα αρχετυπικό θέμα, που είναι ο πυρήνας της επιθυμίας», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη. Και όλα αυτά ο Φραντζής τα έχει καταγράψει σε βίντεο με μια φωτογραφική μηχανή που δεν κοστίζει ούτε 200 ευρώ.

Το μέσο καθόρισε και τη φόρμα της ταινίας, όπως λέει ο Αγγελος Φραντζής. «Αρχικά υπήρχε ένα σενάριο για ένα road movie αρκετά γραμμικό, με περισσότερους χαρακτήρες. Συνειδητοποίησα, όμως, ότι έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον να μείνω στον πυρήνα της ιστορίας, τη σχέση, δηλαδή, των τριών προσώπων μεταξύ τους και με τη Φύση».

Ο Φραντζής κατέληξε στη φόρμα της ταινίας και στο μέσο, τη φωτογραφική μηχανή, κάνοντας το ρεπεράζ για τους τόπους των γυρισμάτων. Το αποτέλεσμα, αν και όχι περίπλοκο τεχνικά, τον ικανοποιεί. «Είναι πολύ κοντά σ’ αυτό που είχα φανταστεί. Και σε ό, τι αφορά την απόδοση των χρωμάτων, αλλά κυρίως σε ό, τι αφορά την κίνηση της κάμερας. Μπορούσα να βρίσκομαι διαρκώς πολύ κοντά στους ηθοποιούς και να έχω το πλάνο μέσα στο χέρι μου».

«Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου», σημειώνει ο Αγγελος Φραντζής, «υπήρχαν επιρροές από τις ταινίες του Τορνέ και το πειραματικό σινεμά του ’60. Ομως, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για hommage. Η φόρμα προέκυψε από τη διαδικασία του γυρίσματος».

Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία διαμορφώθηκε και το τελικό σενάριο. «Για τέσσερις μήνες δουλέψαμε με τους ηθοποιούς με αυτοσχεδιασμούς που μας έβαλαν στην προϊστορία των χαρακτήρων. Ουσιαστικά επρόκειτο για ψυχαναλυτικές συναντήσεις. Στη συνέχεια γράφαμε το σενάριο μέρα με τη μέρα, γι’ αυτό και στους τίτλους οι ηθοποιοί αναφέρονται ως συν-σεναριογράφοι. Οφείλεται και στη δική τους γενναιοδωρία».

Η διαδικασία της αφαίρεσης σε υπερβολικό βαθμό δεν προβλημάτισε τον Φραντζή; «Είναι κάτι που προέκυψε σταδιακά, στο γύρισμα, αλλά και στο μοντάζ. Αρχίζεις να πετάς πράγματα επειδή σου κλωτσούν. Το ρίσκο βέβαια είναι να κινδυνέψεις να μείνεις με το τίποτα. Σημασία όμως τελικά έχει να προκαλέσεις μια αντίδραση στους θεατές».

Το «Μέσα στο δάσος» έχει συμμετάσχει σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως του Ρότερνταμ και του Χονγκ Κονγκ, και έχει προκαλέσει διαφορετικές αντιδράσεις. «Σε άλλους λειτουργεί συγκινησιακά, κάθονται και την παρακολουθούν όπως εξελίσσεται. Στο Χονγκ Κονγκ υπήρξαν θεατές που σοκαρίστηκαν με τις ερωτικές σκηνές. Αλλοι βρίσκουν επαφή με την ταινία, άλλοι μένουν παγερά αδιάφοροι. Μου αρέσουν, όμως, όλες οι αντιδράσεις. Ακόμη και οι ακραίες».

Το «Μέσα στο δάσος» προβάλλεται από την ερχόμενη Πέμπτη. Την Παρασκευή 1η Οκτωβρίου εγκαινιάζεται στην γκαλερί «Beton 7» η έκθεση με βίντεο από τα γυρίσματα.

Συνέντευξη στο ‘Εθνος



Οι μηχανισμοί της επιθυμίας «Μέσα στο Δάσος»…

Ο σκηνοθέτης μιλά για την ταινία του, που παρουσιάζεται απόψε στις Νύχτες Πρεμιέρας Conn-X

Κάτια Γκουλιώνη – Ιάκωβος Καμχής -Nathan Pissoort

Δύο αγόρια κι ένα κορίτσι. Η φύση, η ελευθερία και το ένστικτο. Μινιμαλιστικός διάλογος και έντονη σεξουαλικότητα. Μετά το «Polaroid» και το μαγικό «Ονειρο του Σκύλου», ο Αγγελος Φραντζής μας μιλάει για τη νέα ταινία του «Μέσα στο Δάσος», που γυρίστηκε με φωτογραφική μηχανή και απόψε προβάλλεται στις Νύχτες Πρεμιέρας Conn-X.

Πόσο προσωπική ταινία είναι το «Μέσα στο Δάσος»;

Σίγουρα είναι κάτι πολύ βιωματικό, κυρίως λόγω των συναισθημάτων που περιγράφονται. Ο βασικός πυρήνας της ταινίας είναι οι μηχανισμοί της επιθυμίας.

Πόσο σας διευκόλυνε η φωτογραφική μηχανή;

Μέσα από αυτή τη μηχανή μπορούσα να έχω ένα αποτέλεσμα που δεν θα είχα με καμία άλλη κάμερα. Ηθελα να έχω κάτι που να μοιάζει με ένα ψηφιακό Super 8, να έχω έντονες εικόνες.

Φαντάζομαι ότι οι σεξουαλικές σκηνές δεν ήταν εύκολο να γυριστούν.

Ποτέ δεν είναι εύκολο, αλλά υπήρχε ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Για μένα οι σεξουαλικές σκηνές δεν είναι καθόλου προκλητικές, παρ’ όλο που είναι λεπτομερείς.

Γιατί ψάχνετε τόσο πολύ το υποσυνείδητο;

Δύσκολο να πεις από πού κατάγονται οι επιθυμίες. Τα όρια ανάμεσα στα όνειρα και τη συνείδηση της πραγματικότητας είναι από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα που μπορεί να ερευνήσει ο κινηματογράφος.

Ο κινηματογράφος γεννήθηκε με τους Λιμιέρ και τον Μελιές. Είναι κάτι ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ που πατάει πάνω στην πραγματικότητα αλλά και το φανταστικό. Αυτοί οι χώροι, το εσωτερικό και το εξωτερικό, είναι το πιο ενδιαφέρον πεδίο. Είναι το πεδίο όπου ο κινηματογράφος μπορεί να αγγίξει τη μεγαλοσύνη της λογοτεχνίας. Και όταν ο εσωτερικός κόσμος είναι ορατός στο σινεμά, αυτό είναι κάτι υπέροχο.

Μέσα στο Δάσος – Η ΑΦΙΣΑ