3rd Wave of making of photos

Νίκος Τριανταφύλλου

Ο περίφημος ηχολήπτης αναρωτιέται τι να μαγειρέψει το βράδυ στα δύστροπα μέλη του συνεργείου…

Τα νερά των πηγών του Λούρου

Στεναχωριέμαι για αυτές τις σκηνές που γυρίσαμε εκεί και δεν μπήκαν ποτέ στην ταινία. Τόσο πολύ το υλικό.

Ο Ιάκωβος μετά από μια ανάβαση που μας... πέθανε λόγω κουβαλήματος!

Αυτές οι μέρες στο φαράγγι του Βίκου και τις πηγές του Βοϊδομάτη, απ’ τις πιο δημιουργικές της ταινίας.

Βερλίγκα

Απόπειρα ευτυχίας και ισσοροπίας. Greenfields.

Στις πηγές του Λούρου

Nathan και Κάτια. Δημήτρης και Melody στις πηγές του Λούρου. Στο μυαλό τους, ο Χάρης.

Η Κάτια γράφει το προσωπικό της ημερολόγιο σαν Melody

Αυτές οι καθημερινές σημειώσεις των ηθοποιών με την μορφή προσωπικών σκέψεων των χαρακτήρων ήταν η βάση για την εξέλιξη της ιστορίας.

Φακίστρα. Κάτια και Τάσσος

Η παραλία σχετικά μικρή. Κάθε μέρα έπρεπε να στήνουμε και να ξεστήνουμε τις σκηνές έτσι ώστε να μην φαίνονται στα πλάνα. Από τα τελευταία γυρίσματα. Ένας μεγάλος καυγάς.

Η Φακίστρα...

…χωρίς τις σκηνές.

Λίμνη Τσιβλού. Το πρώτο γύρισμα. Κάτι σαν τεστ, δυο βδομάδες πριν αρχίσουν τα κανονικά γυρίσματα. Αθωότητα.

Τσιβλού και πάλι...

Κάτια, Nathan και το πολυπληθές συνεργείο με όλο τον εξοπλισμό του.

Making of photos… συνέχεια!

Η απόρριψη της... σκάλας

Είχα ένα κόλλημα μ’ αυτήν τη σκάλα. Πίστευα ότι θα χρειαζόμουν πολλές φορές να είμαι ψηλά για να μπορώ να φιλμάρω από πάνω. Τελικά τη χρησιμοποίησα ελάχιστες φορές και όσες φορές τη χρησιμοποίησα τα πλάνα δεν μπήκαν στο μοντάζ. Οτιδήποτε ξέφευγε από την πραγματικότητα του ανθρώπινου ύψους ξέφευγε και από τη λογική της ταινίας. Έμοιαζε εφετζίδικο και περιττό.

Meeting στην Εθνική Οδό

Meeting παραγωγής στην μέση της Εθνικής Οδού. Εδώ όλος ο εξοπλισμός του γυρίσματος. Δυο αυτοκίνητα και μια μπαγκαζιέρα. Τα πράγματα δύσκολα. Πέσαμε στη μεγάλη απεργία, όταν η μισή Ελλάδα είχε μείνει χωρίς βενζίνη. Τα καύσιμα δεν μας έπαιρναν για να συνεχίσουμε και να φτάσουμε στον προορισμό μας. Για λίγο υπήρξε το ενδεχόμενο να σταματήσουμε το γύρισμα, να επιστρέψουμε στην Αθήνα και να περιμένουμε μέχρι να ξαναυπάρξει βενζίνη. Ευτυχώς τελευταία στιγμή ο θεός του κινηματογράφου έψησε τον θεό της βενζίνης να στάξει μερικές σταγόνες για να μην σταματήσουμε.

Χαρούμενοι & αγχωμένοι!

Λίγο μετά από ένα πολύ πρωινό γύρισμα στη λίμνη Τσιβλού. Εκείνες οι μέρες που προηγήθηκαν μερικών εβδομάδων από το κυρίως γύρισμα ήτανε για όλους μας ένα τεστ. Πολύ χαρούμενοι και πολύ αγχωμένοι αντιμετωπίζαμε για πρώτη φορά ένα νέο τρόπο γυρίσματος όπου όλα θα έπρεπε να εφευρεθούν από την αρχή. Η μέθοδος της δουλειάς αλλά κυρίως οι σχέσεις.

Στις πηγές του Βοϊδομάτη

Εδώ οι πηγές του Βοϊδομάτη. Το φαράγγι του Βίκου. Κατασκηνώσαμε για μερικές ημέρες και γυρίσαμε εκεί και στις γύρω περιοχές αρκετά πράγματα. Σε αυτή τη σκηνή η Μ μιλάει στον Χ για τον Δ. Είναι σαν να φυσάει μέσα του τη δική της επιθυμία, σαν να του την μεταβιβάζει. Ο Χ είναι καλός δέκτης και η Μ καλός πομπός.

Στο δρόμο για τη Βερλίγκα

Σε πολλά μέρη τα αυτοκίνητά μας δεν έφταναν. Κάπου νοικιάζαμε τζιπ και κάπου αλλού μας πηγαίναν οι ντόπιοι με τα αγροτικά τους. Εδώ ανεβαίνουμε σε μια απ΄τις ωραιότερες κορυφές στην Βερλίγκα, ένα καταπράσινο οροπέδιο γεμάτο μικρά μαιανδρικά ποτάμια. Κι όπου δεν υπάρχει πια νερό, το σχήμα των μαιάνδρων ακολουθούσαν μαργαρίτες.

Ατελείωτες ώρες οδήγησης

Ατελείωτες ώρες οδήγησης. Πολύ μουσική και πολλές διαφωνίες για τη μουσική. Το cd που αναδείχθηκε βέβαια νικητής, τα ημερολόγια της Πλάτωνος που μόλις είχαν βγει. Δε ξέρω τελικά πόσα είναι τα μέρη που γυρίσαμε στο σύνολο της ταινίας. Νομίζω πάνω από 15 σε όλη την Ελλάδα.

Με μια απλή φωτογραφική μηχανή σε video mode

Κοκκινοπηλός

Μια τεράστια προϊστορική έκταση γεμάτη κόκκινους λόφους. Απίστευτη ζέστη και σχεδόν κανένας ήχος. Τελευταία μέρα γυρίσματος. Η κάμερα στο αυτόματο ακουμπισμένη σε ένα βραχάκι και εδώ η μοναδική ομαδική φωτογραφία του γυρίσματος. Από τα αριστερά: Ευδοκία Καλαμίτση, Ιάκωβος Καμχής, Nathan Pisoort, Νίκος Τρανταφύλλου, Τάσος Σπύρου, Κάτια Γκουλιώνη, Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος και στη μέση εγώ. Μου φαίνεται αστείο να τους λέω επίσημα με τα ονόματα και τα επίθετα. Λίγο μετά κλαίμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η ίδια σκηνή θα επαναληφθεί πολλές φορές μέχρι να φτάσουμε στην Αθήνα και να αποχωριστούμε. Σαν αποκόλιση και σα μια τεράστια μοναξιά μετά από αυτό που ζήσαμε.

Λίμνη Τσιβλού

Ο Χάρης και η Melody αγκαλιασμένοι. Τα νερά της λίμνης ήρεμα και σιωπηλά αντανακλούν τα πρόσωπα και τα γύρω βουνά. Μια από τις εκατοντάδες σκηνές που δεν μπήκαν ποτέ στην ταινία. 80 ώρες πρωτογενές υλικό μια και κάθε λήψη αποτελούσε και νέα σκηνή. Σχεδόν ποτέ δε γυρίσαμε δεύτερη λήψη για κάτι.

Από τα πρώτα γυρίσματα. Η έκρηξη του αυτοκινήτου.

Μια σκηνή που δεν ήξερα αν θα μπει ή όχι στην ταινία. Ήξερα μόνο ότι έπρεπε να γυριστεί. Τράβαγα για πολλή ώρα τη φωτιά και τον καπνό μαγεμένος.

Στο καταφύγιο της Δρακόλιμνης

Με Κάτια και Ιάκωβο στο καταφύγιο της Δρακόλιμνης μετά από πεντάωρη ανάβαση. Με το που φτάσαμε μας τύλιξε ένα τεράστιο σύννεφο ομίχλης. Λίγο μετά εξ’ ίσου γρήγορα εξαφανήστηκε και αποκάλυψε την πρώτη λίμνη και τις δυο κορυφές.

Φακίστρα

Η Κάτια και ο Ιάκωβος στην κόκκινη βάρκα που έβαψε ο Ηλίας ίδιο χρώμμα με το σπίτι. Ένα χοντρό σχοινί χωμμένο στην άμμο ξεκινούσε από το σπίτι και έμοιαζε να καταλήγει (πολλά χιλιόμετρα μακριά) στην παραλία.

Πηγές του Λούρου

Τα πιο γαλάζια νερά που έχω δει ποτέ. Φιλμάρω την Κάτια. Ένα μεγάλο κομμάτι της αισθητικής της ταινίας προέκυψε από αυτήν τη μικρή κάμερα. Τα χρώματα, το βάθος πεδίου και κυρίως ο πανάλαφρος τρόπος που μπορούσες να προσεγγίσεις τους ηθοποιούς. Σαν κάποιος που κοιτάει σα να αγγίζει.