Archive for the Era New Horizons International Film Festival Category

Q+A Era New Horizons

Posted in Era New Horizons International Film Festival on 02/08/2010 by mesastodasos

Νέοι Ορίζοντες

Posted in Era New Horizons International Film Festival, Personal flowers on 02/08/2010 by mesastodasos

Μικρό βίντεο του Άγγελου Φραντζή από το Wroclaw κατά την διάρκεια του φεστιβάλ Era New Horizons, φτιαγμένο για το blog της ταινίας

Το cineuropa για την ταινία

Posted in Era New Horizons International Film Festival, Δημοσιεύματα on 31/07/2010 by mesastodasos

cineuropa.org

29 Ιουλίου 2010

Η ΤΑΙΝΙΑ Μέσα στο Δάσος ΕΞΕΡΕΥΝΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αποκάλυψη στο Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Πολωνίας Era New Horizons Festival, η νέα ταινία του Αγγελου Φραντζή, δύσκολα κατηγοριοποιήσιμη, συνορεύει με τη μυθοπλασία, το ντοκιμαντέρ και τη video art. Γυρισμένη με την κάμερα μιας ερασιτεχνικής φωτογραφικής μηχανής από μια ομάδα τεσσάρων ανθρώπων (τρεις ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης).

Οπως εξήγησε και ο σκηνοθέτης στο τύπο, η ταινία είχε 2 σενάρια: Ενα πρώτο που το είχε γράψει ο ίδιος και ένα δεύτερο (το οποίο τελικά χρησιμοποιήθηκε) που δημιουργήθηκε από τους τέσσερις κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Πέρα από μερικές γενικές κατευθύνσεις, οι ηθοποιοί είχαν απόλυτη ελευθερία στην επίδοσή τους και έτσι η ιστορία αναδύθηκε από τον αυτοσχεδιασμό τους. Ο Αγγελος Φραντζής σχολίασε “Ηταν ο μόνος τρόπος για να βρούμε την ουσιαστική αλήθεια και ουσία των χαρακτήρων, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για εμένα”.

Η δράση εκτυλίσσεται σε ένα δάσος και την άγρια περιοχή που το περιστοιχίζει, με την πλοκή να επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ μιας νεαρής κοπέλας (Κάτια Γκουλιώνη) και δύο αγοριών (Ιάκωβος Καμχής και Nathan Pissoort). Στερούμενο οποιασδήποτε σαφούς αφηγηματικής γραμμής και αποτελούμενο από μινιμαλιστικούς διαλόγους, η δομή της ταινίας βασίζεται στην αλληλεπίδραση της έντασης μεταξύ των τριών ατόμων, μέσω της βιολογίας και της σεξουαλιότητάς τους.

Η επιθυμία παίζει σημαντικό ρόλο εδώ. Βυθισμένοι στη δύναμη των αισθήσεων, οι τρεις χαρακτήρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον και να βρουν τις ταυτότητές τους. Η ένταση και η συγκέντρωση των συναισθημάτων που υπερισχύει άλλων γεγονότων, όπως επίσης και τα συμβολικά στοιχεία και πράγματα (το δάσος, το νερό, το αίμα), κάνουν το Μέσα στο Δάσος κάτι παραπάνω από μια δημιουργημένη ιστορία μυθοπλασίας, μάλλον ένα είδος ζωοτομίας του ανθρώπου, του μυστηρίου της ζωής και του θανάτου.

Dorota Hartwich

Era New Horizons International Film Festival

Posted in Era New Horizons International Film Festival, Περιπλάνηση στα Φεστιβάλ on 26/07/2010 by mesastodasos

Το Μέσα στο Δάσος συνεχίζει την ανοδική του πορεία στο διεθνές φεστιβαλικό τοπίο με την Πολωνία να αποτελεί το νέο σταθμό!


Στο Διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Era New Horizons η ταινία του Αγγελου Φραντζή Μέσα στο Δάσος, σε ένα Φεστιβάλ που αποδεικνύει συνεχώς με τις επιλογές του τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του και τη διαρκή αναζήτηση για πρωτότυπες προτάσεις και για ταινίες με μια διαφορετική μορφή και γλώσσα.

Διαβάστε εδώ την παρουσίαση της ταινίας από το Φεστιβάλ:

“Δύο αγόρια και ένα κορίτσι, και ένα πλούσιο δάσος γύρω τους. Ενα συμβολικό μέρος όπου οι νέοι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον αλλά και τη σωματικότητα και τη σεξουαλικότητά τους. Η ένταση μεταξύ τους και το δράμα των συναισθημάτων τους είναι τόσο δυνατά που «μολύνουν» το θεατή. Λες και δε συμβαίνει τίποτα και όμως έχουμε την εντύπωση ότι παρατηρούμε σκηνές από τη δημιουργία του κόσμου. Νιώθουμε πως κάθε χειρονομία και κάθε απόφαση είναι κρίσιμη και θεμελιώδους σημασίας. Ότι ίσως και να μας επιτρέψουν να λύσουμε το αίνιγμα της ύπαρξης και των δικών μας συναισθημάτων.

Η κάμερα είναι εξαιρετικά κοντά στους χαρακτήρες και διασχίζει τα σύνορα της ηδονοβεπτικής φύσης του κινηματογράφου ή του ντοκιμαντέρ της τεκμηρίωσης. Βρίσκεται σε μια σαρκική επαφή με τους πρωταγωνιστές. Δεν τους συνοδεύει αλλά είναι ένας από αυτούς, στο κέντρο του κόσμου τους. Οι λέξεις είναι στην πραγματικότητα ασήμαντες. Είναι η εικόνα που είναι σημαντική καθώς δημιουργεί μια πραγματικότητα σα να έχει βγει από πίνακες του φοβισμού – χρωματιστή, ζωντανή, όμορφη αλλά και αφύσικη συγχρόνως, σαν από παραμύθι, αλλά και επικίνδυνη. Τη μια στιγμή μεταφορικά άδεια από πραγματικότητα και στη συνέχεια σκληρά νατουραλιστική.

Με αυτόν τον τρόπο η ταινία παραπέμπει στα επιτεύγματα της video art και του πειραματικού κινηματογράφου. Και χωρίς να δίνει έμφαση σε μια πράξη τυπικής ισορροπίας. Αντιθέτως, μέσα από μια αυθεντική φόρμα κατασκευάζει ένα συναρπαστικό ποιήμα πάνω στα συναισθήματα και την επιθυμία”.